Tytuł Honorowego Obywatela Czechowic-Dziedzic jest zaszczytnym wyróżnieniem i może być nadawany osobom szczególnie zasłużonym dla gminy Czechowice-Dziedzice. Honorowy Obywatel Czechowic-Dziedzic otrzymuje dyplom nadania tytułu oraz odznakę z herbem miasta, wręczaną z okazji święta narodowego bądź Dni Czechowic-Dziedzic. Nazwisko Honorowego Obywatela Czechowic-Dziedzic zostaje wpisane do księgi pamiątkowej (Uchwała nr XXXVII/300/01 z dnia 22 maja 2001 r.).
Ludwik Maciej
Tytuł Honorowego Obywatela Czechowic-Dziedzic chorążemu LUDWIKOWI MACIEJOWI nadała w dniu 5 grudnia 2005 r. uchwałą nr XL/437/05 Rada Miejska Czechowic-Dziedzic.
Nadając tytuł Honorowego Obywatela Czechowic-Dziedzic Rada Miejska w osobie Ludwika Macieja - chorążego pilota Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, pilota Dywizjonu Bombowego 300 Warrant Officer Royal/Polish Air Force – honoruje wszystkich, którzy nie doszli do końca drogi…
Oddając hołd Ludwikowi Maciejowi warto przytoczyć słowa brytyjskiego uznania zawarte w monumentalnym dziele Jerzego Bogdana Cynka - "Polskie siły powietrzne w wojnie 1939-1945". Wyraził je marszałek sir Frederic Rosier: Jesienią 1939 roku wielka liczba Polaków, wśród nich doświadczone załogi latające i obsługa naziemna, zdecydowały walczyć dalej, przedzierając się do Francji i do naszego kraju. W bitwie o Anglię stosunkowo niewielka siła uniemożliwiła przeważającej sile niemieckiej osiągnąć panowanie w powietrzu. Niestety, kiedy wojna dobiegła końca i wolny świat się radował, ofiary tych ludzi i ich wkład do zwycięstwa, nie przyniosły im tego, o co tak długo walczyli i czego najbardziej pragnęli - powrotu do wolnej Polski. Wśród nich był również chorąży pilot Ludwik Maciej.
Ludwik Maciej urodził się 16 maja 1915 r. w Dziedzicach przy ul. Piasta 55 (obecnie 15). Zmarł 12 marca 2007 r. w San Pedro w Kalifornii, jego pogrzeb odbył się 10 kwietnia 2007r. na cmentarzu przy kościele NMP Wspomożenia Wiernych w Czechowicach-Dziedzicach. Prochy zmarłego przywiózł ze Stanów Zjednoczonych do kraju syn Ludwika Macieja, by pochować je w rodzinnym grobowcu na dziedzickim cmentarzu.
Jego stalowo-szary mundur zdobiły liczne odznaczenia. Najwyżej cenił dwukrotnie nadany mu Krzyż Walecznych i Order Wojenny Virtuti Militari – najwyższe odznaczenie za wybitne czyny połączone z odwagą i ofiarnością na polu walki. Odznaczony był także medalami i orderami „Za wierność i Oddanie Krajowi Ojczystemu”.
Był pilotem jednej z najlepszych jednostek utworzonych w 01.07.1940 r. w Bramcote - Dywizjonu Bombowego 300 W/O Royal/Polish Air Force. Pierwszy rozkaz dzienny - 23.08.1940 r. Gotowość operacyjna - 12.09.1940 r., Swinderby. Do głównych operacji tego "Maciejowego" dywizjonu należały ataki na niemiecką flotę inwazyjną we Francji i podczas ofensywy przez Kanał La Manche, bitwy o Ruhrę, Hamburg, Berlin, udział w Bitwie Normandzkiej, w inwazji Niemiec oraz niszczenie latających rakiet V. Ostatnie zadanie bombowe wykonano 25.04.1945 r. Celem było Berchtesgaden, siedziba Hitlera w Alpach bawarskich. Rozwiązanie dywizjonu nastąpiło 02.01.1947 r. w Faldingworth.
W niedzielę 11 listopada 2007 r. o godz. 10.30, w imieniu zamarłego ojca, starszy syn Sylwester Andrzej Maciej, mieszkający w Droitwich w hrabstwie Worcestershire w Anglii, odebrał z rąk czechowickich włodarzy pamiątkową odznakę, plakietę i dyplom nadania tytułu Honorowego Obywatela Miasta Czechowice-Dziedzice.
Sylwester Andrzej Maciej jest inżynierem technicznym. Ukończył studia na uniwersytecie w Portsmouth specjalizując się w projektowaniu urządzeń mechanicznych, oraz na uniwersytecie w Los Angeles jako specjalista od kierownictwa, organizacji oraz analiz biznesowych. W Anglii prowadzi firmę, zajmująca się dystrybucją, montażem i serwisem urządzeń AGD. Do Polski przyjeżdżał już w okresie studiów i do dziś często odwiedza kraj ojczysty swojego taty, utrzymując stały kontakt z krewnymi. Od wielu lat interesuje się korzeniami swojej rodziny, dociekając pochodzenia przodków. W Wielkiej Brytanii uzyskał uprawnienia tłumacza języka polskiego.
Młodszy syn Ludwika Macieja – Luis Martin Maciej, zamieszkały na stałe w Lakewood w stanie Kalifornia, nie mógł przylecieć na uroczystość uczczenia ojca honorowym tytułem, ponieważ zatrzymały go obowiązki służbowe. Luis Maciej jest magistrem inżynierem o specjalizacji motoryzacyjnej. Zajmuje się serwisem i projektowaniem pojazdów samochodowych. W przeszłości, prowadził wykłady dotyczące motoryzacji na uniwersytecie kalifornijskim. Luis Maciej poszedł w ślady ojca. Pierwszą licencję pilota otrzymał już w 1986 roku wraz z certyfikatem instruktora lotniczego urządzeń naziemnych. Po śmierci ojca w 2007 r. Luis zdecydował, że zdobędzie kolejne szlify. Cztery lata szkolenia i liczne egzaminy zaowocowały w 2011 roku licencją pilota zawodowego. Teraz ubiega się o uprawnienia instruktora lotniczego pilotów w powietrzu. Luis Maciej bardzo często i chętnie przyjeżdża do rodzinnego miasta swojego ojca i jego żony, która również pochodzi z Czechowic-Dziedzic.
Obaj synowie Ludwika Macieja, mimo że urodzili się poza granicami Polski, bardzo dobrze mówią po polsku.
Piotr Beczała
Tytuł Honorowego Obywatela Czechowic-Dziedzic PIOTROWI BECZALE nadała w dniu 25 czerwca 2013 r. uchwałą nr XXXIX/352/135 Rada Miejska Czechowic-Dziedzic.
Jeden z najlepszych tenorów lirycznych na świecie, koncertuje na najważniejszych scenach świata. Mimo odnoszonych sukcesów w Europie i w świecie, nie zerwał kontaktów z rodzinnym miastem. Od 1997 r. związany jest z Operą w Zurychu, a od 2000 r. zdobywa kolejne sceny światowe: Covent Garden w Londynie, Opera Bastille w Paryżu, La Scala w Mediolanie, Staatsoper w Monachium, Metropolitan Opera w Nowym Jorku. Szeroko komentowane sukcesy artystyczne czechowiczanina niewątpliwie przyczyniają się do promocji naszego miasta.
Tenor. Urodził się w Czechowicach-Dziedzicach. Ukończył Akademię Muzyczną w Katowicach, gdzie studiował pod kierunkiem prof. Jana Ballarina i odbywał kursy mistrzowskie u takich osobowości muzycznych, jak: Pavel Lisitsian i Sena Jurinac. Po studiach został zaangażowany w Landestheater Linz. W 1997 roku dołączył do zespołu Zürich Opera, gdzie występował jako: Alfredo w Traviacie, Edgardo w Łucji z Lammermooru, tytułowy Faust w operze Gounoda, Tamino w Czarodziejskim flecie, Elwin w Lunatyczce Belliniego, Riccardo w Balu maskowym oraz Rodolfo w Cyganerii. W 2006 roku zadebiutował jako Książę Mantui w Rigoletcie na scenie Teatro alla Scala w Mediolanie, gdzie następnie wystąpił jako Rodolfo w Cyganerii.
W 2006 roku zadebiutował również w nowej inscenizacji Rigoletta jako Książę Mantui w Metropolitan Opera w Nowym Jorku. W MET wystąpił również jako Leński w Eugeniuszu Onieginie Czajkowskiego u boku Anny Netrebko, Książę w Rusałce Dvořáka, Edgardo w Łucji z Lammermooru Donizettiego, Rodolfo w Cyganerii Pucciniego, w partiach tytułowych w Romeo i Julii oraz Fauście Gounoda. W USA wykonał również partię Tamina w Czarodziejskim flecie Mozarta. W 2011 roku towarzyszył zespołowi MET podczas tournée po Japonii (Rodolfo i Edgardo).
W 2012 roku zadebiutował w Gran Teatre del Liceu w Barcelonie w wykonaniach koncertowych Fausta. W 2013 roku otworzył sezon w Teatro alla Scala w Mediolanie, kreując partię Alfreda w nowej inscenizacji Traviaty.
W londyńskiej Royal Opera House Covent Garden zadebiutował w Kawalerze srebrnej róży, potem śpiewał w inscenizacjach Fausta, Rigoletta, Eugeniusza Oniegina, Cyganerii, Romea i Julii, Traviaty oraz w Requiem Verdiego. Wystąpił także m.in. w Nederlandse Opera, La Monnaie, Staatsoper Hamburg, Deutsche Oper Berlin, Staatsoper Berlin, Grand Théâtre de Genève, Teatro Comunale di Bologna, Teatrze Wielkim - Operze Narodowej, Teatrze Maryjskim i Opéra National de Paris.
W 2012 roku pojawił się jako Kawaler des Grieux obok Anny Netrebko w nowej inscenizacji Manon (transmisja na żywo w kinach USA i ponad 50 krajach w ramach Live in HD, DVD). Rok później jego występ w partii Księcia Mantui obok Diany Damrau w nowej inscenizacji Rigoletta, również nagrany na DVD, został nagrodzony ECHO Klassik dla Najlepszego Śpiewaka Roku 2014.
Regularnie gości na Festiwalu w Salzburgu. Od czasu debiutu jako Tamino w Czarodziejskim flecie (1997), wystąpił tam również jako: Książę w Rusałce, Romeo w Romeo i Julii, kantacie Rinaldo Brahmsa pod batutą Sir Elliotta Gardinera na Whitsun Festival oraz Rodolfo w nowej inscenizacji Cyganerii (reż. Damiano Michieletto) obok Anny Netrebko na Festiwalu Letnim, pokazanej w telewizji oraz wydanej na DVD (Deutsche Grammophon). Z Anną Netrebko wystąpił w wykonaniach koncertowych Jolanty Czajkowskiego (2011).
W 2013 roku wspólnie z Filharmonikami Wiedeńskimi pod kierownictwem Riccarda Mutiego wykonał Requiem Verdiego. Artysta posiada także bogaty repertuar koncertowy, który wykonywał z najbardziej znanymi orkiestrami i dyrygentami na świecie. Z okazji 20-lecia swojej kariery zaśpiewał koncert w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej (2012). W tym samym roku, drugi raz z rzędu wziął udział w koncertach noworocznych w Semperoper Dresden pod kierunkiem Christiana Thielemanna, wydanych na CD i DVD (Deutsche Grammophon).
W 2014 roku dołączył do prestiżowego grona śpiewaków uczestniczących w dorocznym koncercie Le Concert de Paris na Wieży Eiffla w Paryżu. Dyskografia artysty obejmuje dziesiątki albumów CD z szerokim wyborem utworów, od dobrze znanych pozycji repertuarowych, takich jak nagrania: Fausta na żywo w Wiedniu, Salu i Slavic Opera Arias (Orfeo) oraz Traviaty w Monachium (Farao), które otrzymało nominację do Nagrody Grammy (2008), do rzadko wykonywanych utworów, jak: Król Roger Szymanowskiego, Die Rheinnixen Offenbacha (Accord) i Simplicius J. Straussa syna (EMI). Artysta wziął także udział w nagraniu Łucji z Lammermooru z orkiestrą Teatru Maryjskiego (dyr. Valery Gergiev).
W 2012 roku Piotr Beczała podpisał kontrakt na wyłączność z wydawnictwem Deutsche Grammophon; w 2013 roku wytwórnia wydała jego album My Heart’s Delight, a 2015 – The French Collection. W 2017 roku ukazało się nagranie znakomitego debiutu artysty w partii tytułowej w Lohengrinie u boku Anny Netrebko (Elza).
W ostatnich sezonach zawitał ponownie na scenach w: Chicago, San Diego, Nowym Jorku (Cyganeria), Berlinie (Cyganeria), Barcelonie (Werther), Wiedniu (Bal maskowy, Adriana Lecouvreur, Carmen) i Zurychu (Kraina uśmiechu). Jego liczne recitale odbyły się we: Frankfurcie, Grazu, Berlinie, Hamburgu i Barcelonie. Otrzymał International Opera Award – Operowego Oscara w kategorii „najlepszy śpiewak”, a także Europejską Nagrodę Kulturalną „Taurus”.
Sezon 2018/2019 Piotr Beczała rozpoczął i zakończył występami w spektaklach premierowych wiodących hiszpańskich teatrów operowych. Śpiewał w Fauście Gounoda w Teatro Real w Madrycie oraz Luizie Miller Verdiego w Liceu w Barcelonie. Wystąpił także w Metropolitan Opera w nowej inscenizacji Adriany Lecouvreur (2018) i zadebiutował w partii Cavaradossiego w Tosce Pucciniego w Wiedniu. Publiczność w Zurychu miała okazję posłuchać go w nowej inscenizacji Manon Masseneta. Wystąpił także z koncertami i recitalami solowymi w Wigmore Hall w Londynie, Teatrze Wielkim - Operze Narodowej, Gran Teatre del Liceu w Barcelonie, Konzerthaus i Musikverein w Wiedniu, a także w Genewie i Dublinie. Ponadto wykonał Requiem Verdiego z towarzyszeniem Chicagowskiej Orkiestry Symfonicznej pod dyrekcją Riccarda Mutiego. Latem 2019 ponownie wystąpił w Bayreuth, gdzie zaśpiewał partię Lohengrina, którą odniósł sensacyjny sukces w ubiegłym roku.
Sezon 2019/20 Piotr Beczała rozpoczął od występów na scenie koncertowej: zaśpiewał w Elbphilharmonie w Hamburgu razem z Angelą Gheorghiu oraz w Brucknerhausie w Linzu z Helmutem Deutschem (fortepian). Jego hiszpańskie tournée recitalowe rozpocznie się w Walencji, po czym artysta wystąpi w takich miastach, jak: A Coruña, Sevilla, Zaragoza i Girona. Kolejne koncerty i recitale odbyły się w drezdeńskim Frauenkirche, skąd niemiecka telewizja ZDF co roku transmituje słynny koncert bożonarodzeniowy, wiedeńskiego Musikverein i Konzerthaus, Narodowe Forum Muzyki we Wrocławiu oraz Filharmonii w Essen. Artysta zaśpiewa na 64. Wiedeńskim Balu Operowym i trzech galach operetkowych w zurychskim Opernhausie. Na scenie operowej Piotr Beczała zadebiutował w partii Jontka w nowym wystawieniu Halki Stanisława Moniuszki w Theater an der Wien i Teatrze Wielkim - Operze Narodowej w Warszawie. Wystąpił także ponownie w wiedeńskiej Staatsoper w Lohengrinie i Rusałce. Wykona partię tytułową w Werterze Julesa Masseneta w Metropolitan Opera w Nowym Jorku. Zanim zakończy sezon na Festiwalu Muzycznym Castell de Peralada dwoma wykonaniami Aidy, zaśpiewa partię Rodolfo w Cyganerii w londyńskiej Royal Opera House oraz tytułowego Lohengrina w operze Wagnera w zurychskim Opernhaus.
W 2019 roku Piotr Beczała został uhonorowany tytułem Kammersänger opery wiedeńskiej. W 2020 roku na rynku ukaże się jego pierwszy album solowy z ariami z oper werystycznych (Pentatone). Źródło: www.teatrwielki.pl