W Polsce można spotkać dwa bardzo podobne do siebie gatunki. Jeż wschodni występuje na terenie całego kraju. Jeż zachodni spotykany jest w zachodniej części Polski. Obydwa gatunki są objęte częściową ochroną, w związku z czym, aby je chronić, ustanowiono szereg zakazów określonych w art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2021 r. poz. 1098 z późn. zm.). Należą do nich m.in. zakaz umyślnego zabijania oraz zakaz niszczenia, usuwania lub uszkadzania zimowisk lub innych schronień.
Jesienią jeże przygotowują się do zimy poprzez zgromadzenie zapasów tłuszczu, potrzebnych im do przetrwania snu zimowego. Te prowadzące nocny tryb życia ssaki często możemy spotkać w parkach, zieleńcach czy w ogrodach, w których poszukują pokarmu oraz odpowiedniego schronienia na zimę, którym często są sterty liści. Sytuacja, w której liście zbierane są dopiero po kilku tygodniach, może stanowić dla jeży śmiertelne zagrożenie. Niepotrzebnie obudzone mogą już nie znaleźć nowego schronienia. Jeże zaczynają poszukiwania miejsca na zimowy sen po zgromadzeniu odpowiednich zapasów tłuszczu oraz po spadku temperatury otoczenia. Korzystne jest więc w miejscach w których to możliwe pozostawianie stert liści aż do wiosny, bądź z góry zaplanowanie przy pracach porządkowych urządzenia takiego miejsca dla zimowania jeży, w którym pozostawione liście nie będą zbierane w tym okresie.
W sytuacji znalezienia jeża rannego, ze znaczną ilością pasożytów, aktywnego podczas mrozów, lub kiedy występuje pokrywa śnieżna, należy kontaktować się z najbliższym ośrodkiem zajmującym się pomocą dziko występującym zwierzętom. Ich wykaz można znaleźć na stronie internetowej Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska.
